Plantun de Prouvènço

Pèr coumpara dos planto d'encò nostre

Tragopogon dubius & Rhinanthus minor

fotò
fotò
Coucourèu

Tragopogon dubius

Asteraceae Compositae

Àutri noum : Barbabou, Bouchino.

Nom en français : Salsifis douteux.

Descripcioun :
I'a quatre principalo meno de barbabou au nostre. An tóuti de lòngui fueio que dounon d'èr à-n-aquelo dóu pòrri. Aquéu èi de coulour jauno (ié dison pèr acò coucourèu) coume lou di prat. Pamens a un pecout boutis e mai boumbu que T. pratensis. Coumpara emé lou barbabou-de-prat.

Usanço :
Se dis "manja de barbabou" quouro se manjo pas gaire. Poudès pamens acampa li jóuini fueio pèr vosto ensalado champanello, lou goust es agradiéu e dous. Sa racino se manjo crudo vo cuecho, èi richo en inulino qu'ajudo à la digestioun (mèfi pamens pèr aquéli que ié soun alergi). Ei bon contro lis artèri tapado, la pisso-douço (diabèto) e l'ipertesuro.

Port : Erbo
Taio : Pancaro entresigna
Fueio : basalo
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Tragopogon
Famiho : Asteraceae
Famiho classico : Compositae
Tribu : Cichorieae
Ordre : Asterales

Coulour de la flour : Jauno
Petalo : >6
Ø (o loungour) flour : Pancaro entresigna
Flourido : Printèms - Estiéu - Autouno

Sòu : Ca
Autour basso e auto : Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Remarco : Ensalado champanello

Liò : Champ - Prado umido - Mar
Estànci : Mesoumediterran à Mountagnard
Couroulougi : Pancaro entresigna
Ref. sc. : Tragopogon dubius Scop., 1772

fotò
fotò
Tartarèio

Rhinanthus minor

Orobanchaceae Scrophulariaceae

Àutri noum : Tartarièio, Tartareo, Tartarìo, Crèsto-de-gau, Cascavello.

Nom en français : Petit rhinanthe.

Descripcioun :
La tartarèio-di-pichot es uno planto coumuno de mountagno que trachis dins li prado e pelouso un pau umido. Fai partido di Rhinanthus sènso péu sus li coustat dóu "calice". Lou tube de la flour èi dre emé la labro dóu dessubre à dous dènt < 1 mm de long, e li d'en bas bèn duberto.

Usanço :
Li tartarèio soun de planto parasito pas manjado pèr li bèsti. A Castelano (04) se dis : "la tartarièio manjo lou fen jusqu'à la granjo" (in J.-L. Domenge, EbV, op.cit.). Caupon de rinantino empouisounanto que pòu servi contro la tavanìo. An peréu la prouprieta de tencha la lano e la sedo en jaune .

Port : Erbo
Taio : 10 à 50 cm
Fueio : óupousado
Tipe bioulougico : Teroufite
Cicle bioulougico : Planto de l'an

Gènre : Rhinanthus
Famiho : Orobanchaceae
Famiho classico : Scrophulariaceae

Ordre : Lamiales

Coulour de la flour : Jauno
Petalo : irreguliero
Ø (o loungour) flour : 1,6 à 1,9 cm
Flourido : Printèms - Estiéu

Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 2300 m
Aparado : Noun
Mai à juliet

Liò : Prado umido - Pelouso
Estànci : Subremediterran à Subaupen
Couroulougi : Bourealo
Ref. sc. : Rhinanthus minor L., 1756

Partisoun en Prouvènço : CCC à C : mai o mens coumuno ; R à RRR : pulèu o forço raro ; "ges" dins aquéu relarg.
fotò Rose Plano Auto Basso Safrouso Preaupenco Marino Aup
RR
ges
C
RR
ges
C
CC
CC

Tragopogon dubius & Rhinanthus minor

CC
CC
CC
CC
R
CC
C
C

Coumpara Coucourèu emé uno autro planto

fotò

Coumpara Tartarèio emé uno autro planto

fotò